14 wrzesnia

Po dwoch dniach przedzierania sie przez majestatyczne Himalaje dotarlismy do celu - Ladakh. Nie obylo sie bez niespodzianek, ale gdyby nie one wszystko przypominaloby przejaskrawiony obrazek. Otoz kazdego z nas po czesci dosiegla choroba wysokosciowa (moze z wyjatkiem Eweliny). Wczorajszy nocleg spedzilismy w Sarchu - niezwykle dziwnym miejscu. Po calym dniu spedzonym w samochodzi dojechalismy do obozu namiotow (prad byl z agregatu - chwilami) i tam w himalajskiej scenerii z rozgwiezdzonym niebem walczylismy z objawami przebywania na wysokosci ponad 4000 m npm. Nie powiem, najwiecej problemow miala Alicja, drugie miejsce przypada mnie. O samych widokach, drodze, smolarzach (grupy umorusanych pracownikow probujacych latac niszczona przez nature droge) dlugo by opowiadac. Jak znajde szybszy net to przesle na bloga zdjecia. Po prostu niemozliwe, jednorazowe, nie dajace sie ogarnac. W Ladakhu (konkretnie Lehu) zauwazylismy zolnierzy. Coz...200 km na pn toczy sie wojna, tu jest jednak calkiem spokojnie. Mieszkamy w guest hausie muzulmanskiej rodziny - trzy male pokoiki na dachu z widokiem na szczyty. Zostaniemy tu chyba do srody - potem do Darmasali i wioski dalejlamy. Pozdrowienia z innego swiata